Πλάκες κτηρίων Ναυπλίου

«Ξεφυλλίζοντας» τις πολλές και διάφορες φωτογραφίες από την πρόσφατη επίσκεψη στη γενέτειρα, το Ναύπλιο, πρώτη πρωτεύουσα του απελεύθερου ελληνικού κράτους, βρήκα μερικές πλάκες που ενώ βγήκαν χωρίς σχεδιασμό εντούτοις είχαν ένα κοινό θέμα.

Το θέμα αυτό βέβαια ήταν (όπως και ο τίτλος της παρούσας ανάρτησης) οι επεξηγηματικές πλάκες κάποιων κτηρίων στο Ναύπλιο.

Φυσικά δεν είναι καθόλου αντιπροσωπευτικές, ούτε εξαντλείται το θέμα μόνο στις λίγες αναρτώμενες, αλλά σκέφθηκα να τις μοιρασθώ με τους φίλους μου, για να δείξω και μια ακόμα πλευρά της αγαπημένης πόλης.

Η αλήθεια είναι ότι όπου και να πάει κανείς, όπου και να περπατήσει, όποιο δρόμο και να διαβεί στ’ Ανάπλι, είναι σαν να πορεύεται παράλληλα με την ίδια την ιστορία.

Η γεύση που αφήνει αυτή η πορεία είναι άλλοτε πικρή (βλέπε δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια), άλλοτε ευλαβική (βλέπε μαρμάρινη πλάκα στην πρόσοψη του Μητροπολιτικού Ναού του Αϊ-Γιώργη) κι άλλοτε γεύση υπερηφάνειας (βλέπε πλάκες κτηρίων ιστορικών προσώπων).

Το πως συνδέονται η ιστορία με τις πλάκες μας το αποκαλύπτει ο Γάλλος συγγραφέας Ανατόλ Φρανς, 1844-1924, Νόμπελ 1921, λέγοντας: «Η Ιστορία δεν είναι επιστήμη, είναι τέχνη. Δεν πετυχαίνεις χωρίς φαντασία».