skip to main |
skip to sidebar
Να σας μαγέψω;
Μας
ήρθε όπως κάνει κάθε χρόνο. Δεν ρωτάει αν τον θέλουμε. Ασυζητητί.
Στα μισά της Άνοιξης, αφού
είναι ο μέσος μήνας της. Παλιότερα, όταν η νέα χρονιά δεν ξεκινούσε από
τον Γενάρη αλλά από τον Μάρτη, τα πράγματα θα ήταν αλλιώτικα. Δεν βαριέσαι και
δεν πειράζει.
Και βέβαια
είναι ευπρόσδεκτος αφού έρχεται με τις αγκαλιές του γεμάτες χρώματα,
χαμόγελα και αρώματα που σε προσκαλούν να πας να τον συναντήσεις στην εξοχή, να
τον καλωσορίσεις, να πλέξεις στεφάνια από λουλούδια και να τα κρεμάσεις στην
πόρτα του σπιτιού σου. Ένα έθιμο από τα παλιά και μια συνήθεια που κάθεται και
ριζώνει όπου βρεθεί και άντε τότε να την βγάλεις.
Άλλοι από
την παραμονή και άλλοι την πρώτη του μήνα, βαδίζουν στο πλησιέστερο χωράφι,
δάσος και χωματόδρομο, σε κάποιο λιβάδι, όπου βόσκουν πρόβατα (δύσκολα βρίσκεις
τέτοια μέρη αυτές τις μέρες), για να μαζέψουν βιολέτες και μενεξέδες,
ζουμπούλια και κρινάκια του αγρού που μοσχομυρίζουν, τριαντάφυλλα,
μαργαρίτες άσπρες ακόμα και τις κίτρινες, αυτές που τις γεννούν τα
ραδίκια.
<<Πάμε κι εμείς να πάρουμε, μην χάνουμε καιρό...>>. Φυσικά, θα πρέπει να βρούμε ένα κλαδί χλωρό, ευλύγιστα
κλαριά να μην σπάνουν στο στρογγύλεμα για να κάνουμε το στεφάνι,
σπάγκο, λίγη τέχνη και υπομονή. Να μην ξεχνούμε τα τρυφερά φυλλαράκια της
βελανιδιάς, τον μεσέ, <<και του χρόνου, με τα σε>>, έλεγαν
κάποτε οι ερωτευμένοι αναστενάζοντας...
Όπως και να
το κάνουμε, από τους μεγάλους μήνες ο Μάϊος. Ακούραστος αν και σέρνει κατά
πόδας του τριάντα μία ημέρες, καταφέρνει να χωρέσει ανάμεσα στα άνθη που κρατά
και την γιορτή του Αγίου Κωνσταντίνου και της Αγίας Ελένης που για εμάς,
τους γεννημένους εν Θεραπείοις, τους καταγόμενους εκ Θεραπείων
και τους εις τα Θεραπεία ζώντας τε και τεθνεώτας, το περιτριγυρισμένο με
μαργαρίτες κάτω από τα κυπαρίσσια Εκκλησάκι που τους τιμά, στους τάφους των
προγόνων μας, στον ανήφορο του Ροσινιόλ.
Νίκη
Beales
Πρωτομαγιά
2025
Buckingham,
Αγγλία
No comments:
Post a Comment