Ποίημα για το Φανάρι

 
Το δρομάκι στο Φανάρι
 

Το δρομάκι το μικρό στο Φανάρι
που το φωτίζει λάβαρο σαν άσβεστο φεγγάρι,
πέτρες εδώ, τοίχος εκεί, στενή περπατησιά.
Περνάς το πέρασμα, θωρείς την Εκκλησιά.
Πόρτα, σταθμός και είσοδος 
στα μάτια σου μπροστά.
 
Βαδίζεις μεσ' στον Νάρθηκα, ανάβεις κερί.
Ακούγεται ψίθυρος, ποιός τώρα ομιλεί;  
Φθάνει λες  απ' την θάλασσα; Λές φθάνει απ' το κύμα;
Έρχεται από τον ουρανό ή από το Άγιο Βήμα;
Είν' Του Θεού φωνή;
 
Και τι να λέγει άραγε σαν φτάσει στην ψυχή 
όταν τ' αγέρα η πνοή, την κάνει προσευχή.
 
Σ' ένα δρομάκι ταπεινό, μια φλόγα στο λυχνάρι,
που παραμένει ακοίμητη για πάντα στο Φανάρι;
 
Νίκη Beales
Ιούνιος 2025, Αγγλία
Αφιερωμένο σ' όποιον αγαπά το Φανάρι