Monday 19 August 2019

Οἱ ἄχραντες τοῦ Δεκαπενταυγούστου καί ἄφθιτες εἰκόνες


κάθε Γιορτ χει σφαλς τ εδικό της βάρος, πο κατακάθεται στν ψυχ ς μπειρία κα βίωμα φωτειν κα ξεπέραστο. Γιατ συνοδεύεται π μνμες ερές, π εκόνες πο κρυσταλλώνουν τ Χρόνο κα τν διακρατον χλωρό, νεανικ κα ασιόδοξο. Ατή, λοιπόν, εναι μεγάλη δωρε το Θεο στν νθρωπο, πο, ν τ πιθυμε, ξιοποιε ατν τν εκαιρία. ν χι,  καταποντίζεται μαζί της. Κα νομίζω, πς λάχιστοι θ εναι κενοι, πο δν θ πιθυμοσαν ν ξεκουράζονται μέσα στς πολύτιμες ρες τς κάθε γιορταστικς ναπόλησης, καθς θ᾿ φουγράζονται φωνές, θ ξαναβλέπουν πρόσωπα, θ συναντον γεγονότα. Γεγονότα νεπανάληπτα πιά, στόσο χωνεμένα μέσα στν κένωτη ρχειοθήκη το Χρόνου, πο ξέρει ν συλλέγει μπειρίες κα σ πρώτη εκαιρία ν μς τς ξαναπροσφέρει.


Δεκαπενταύγουστος. Μ τν κορυφαία τς Παναγίας τν πάντιμο ορτ ν ξεκουκίζει τ κομποσχοίνι τς Μνήμης κα ν ξαναφέρνει σιμά μας, μαζ μ τ ζείδωρο τ μελτέμι κα τ δροσερό, λλ κα μυρωμένο πόβραδο, εκόνες φθιτες π τν καταιγίδα κάποιων λλων γεγονότων πο πάσχισαν ν τ καλύψουν ν τ᾿ φανίσουν...

πως τ δροσερ τ πρωϊν στ φρεσκοπλυμένη τν αλ μ θέα τ πέλαγο πο ρυτιδιάζει, καθς δέχεται τ πρτο τ φς το λιου. λήθεια, λησμονιέται κείνη εωδι π τ νοτισμένο τ δαφος κα τν νάσα τν βασιλικν, τς ματζουράνας, τν γαρύφαλλων, πο στόλιζαν, μέσα π τς σβεστωμένες γλάστρες τους, τ σπίτι. Κι στερα, κενες ο πρτες χαρωπς καμπάνες, ν καλον τν κόσμο στ Γιορτή! Γιορτ ντυμένη τ χαρμολύπη κα τ συγκίνηση... Γιορτ μ μνους χραντους δομημένη, στε ν νοιώθει κάθε πιστς τι «ν τ Κοιμήσει Της τν κόσμον ο κατέλιπε...». Τν δικό Της τν κόσμο. πως τν ταπειν χωρικ πο νηστεμένος ζυγώνει ν κοινωνήσει, ν νοιώσει τι τίμησε τν Παναγιά. Γι᾿ ατ ταν πορεύεται γι τ σπίτι ν εφρανθε στ γιορταστικ τν τράπεζα, ζε μι πτς πέρλαμπρες ρες το βίου του.

Δεκαπενταύγουστος, λοιπόν... Μ τ βραδυν τ γλέντι στν πλατεα τς Παναγίας, μ τ χορό, τν «κάβο» κα τος παλιος γλωσσιτες ργανοπαίχτες ν πασχίζουν ν σκορπίσουν χαρ κα κέφι... «Μ μ στέλνεις μάνα, στν μερική...», τό «μν, Μαρία...» κ. τόσα λλα. Πραγματικ παραδοσιακ γλέντι πο τάϊζε τ χωρι ασιοδοξία κα εχές... Πολλς εχές. Εχς γι γεία, γι καλ τυχερό, καλ «προυόδο», λλ κα  καλ μαξούλι. λα τοτα φερμένα μπροστά Της ν τ ελογήσει, τέτοια χρονιάρα μέσα...

ντε κα το χρόνου, λοιπόν...

π.Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: