Monday 14 May 2018

Ἀποχαιρετώντας καί πάλι...


(Λίγες σκέψεις γύρω π τν πόδοση τς ορτς το Πάσχα)


λήθεια, πς πέρασαν σαράντα μέρες π κείνη τν θάνατη βραδυ πο κούστηκε «καλς λόγος», τό, «Χριστς νέστη» δηλ.! Μέρες γεμτες φς, ναστάσιμο φς, ασιοδοξία, λπίδα κα πρόγευση Παραδείσου. Μέρες μοναδικές, μ τν εκόνα τς ναστάσεως ν μς χαροποιε, μ τος μνους ν χαρίζουν στν ψυχ παραμυθία κα προσδοκία. «Ναί, ρχου Κύριε ησο». λα μ τ νοιξη πο κόμα μς ραντίζει μ τς εωδιές της, λα μ τν ρθριν καμπάνα πο νοίγει τ μάτι μας κα τς καρδιές μας σ μι νέα μέρα.

Σ λίγο ποχαιρετομε τ πλέον χαρμόσυνη περίοδο το κκλησιαστικο τους κα τν ποδίδουμε στν πόμενο χρόνο μ τν εχ ν ξαναζήσουμε τ χαρ τς ναστάσεως, ν κρατήσουμε τν ναμμένη λαμπάδα κα πάλι ν εφρανθομε. Μ τ Χάρη Του πωσδήποτε κα τν ελογία Του, πο τν κρατμε φυλακτό «πάσας τς μέρας τς ζως μας». Μέχρι ν ρθει ρα τς ναχώρησής μας, που τ Πάσχα θ τ γιορτάσουμε «σν πσι τος γίοις» καί, κυρίως, σιμά Του. Κα το χρόνου, λοιπόν.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: