Η Ορθόδοξη Εκκλησία και πάλι στο Υπερώο της Πεντηκοστής!

Πριν από την ανάληψή του ο Κύριός μας έδωσε εντολή στους μαθητές του να περιμένουν όλοι μαζί στα Ιεροσόλυμα την έλευση του Παναγίου Πνεύματος.

Και πράγματι μετά από δέκα ημέρες στο υπερώο όπου ήσαν συναγμένοι οι μαθητές το Άγιο Πνεύμα επεδήμησε. Η Εκκλησία φανερώθηκε στον κόσμο και οι Απόστολοι, οι πρώτοι Ιεράρχες, εγκαινίασαν την εκκλησιαστική διακονία τους με το κήρυγμα του Ευαγγελίου και την βάπτιση και τον αγιασμό όσων επίστευσαν στον Χριστό.

Στο υπερώο των Ιεροσολύμων αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας της Εκκλησίας. Στο υπερώο συνέβησαν δύο σημαντικά υπερφυή γεογονότα. Η σύσταση του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας και η επιφοίτησις του Παναγίου Πνεύματος. Αυτά τα δύο γεγονότα είναι τα θεμέλια της Εκκλησίας. Η σύναξις όλων των πιστών για την τέλεση της θείας Ευχαριστίας και ο αγιασμός πάσης της κτίσεως, έργο της συνεχιζόμενης Πεντηκοστής, της συνεχούς παρουσίας και ενεργείας του Παναγίου Πνεύματος.

Η Εκκλησία από την πρώτη ημέρα της Πεντηκοστής είχε την βεβαίοτητα πως είναι το Σώμα του Χριστού. Έμαθε να πορεύεται μέσα στον κόσμο ως κοινότητα. Γι᾽ αυτό και το πολίτευμά της υπήρξε Ιεραρχικό και Συνοδικό.

Όταν η πρώτη Εκκλησία αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα, τότε οι Απόστολοι θυμήθηκαν την εντολή του Κυρίου. Συναχθείτε όλοι μαζί. Οι Ιεράρχες της Εκκλησίας εκπροσωπώντας όλες τις τοπικές χριστιανικές κοινότητες θα συνέλθουν όλοι μαζί για να συζητήσουν, να επιλύσουν τα προβλήματα, να επισφραγίσουν την ενότητα με την τέλεση της θείας Ευχαριστίας.

Αυτή η αποστολική παράδοση έμεινε ζωνταντή στην Εκκλησία. Στην πρώτη χιλιετία εκατοντάδες είναι οι τοπικές Σύνοδοι που συνεκλήθησαν. Φημισμένες και απόλυτα σεβαστές οι επτά Μεγάλες Σύνοδοι που δικαίως χαρακτηρίσθηκαν Οικουμενικές.

Στη δεύτερη χιλετία, αν και ο θεσμός των Συνόδων σε τοπικό εκκλησιαστικό επίπεδο λειτούργησε, η ευλογημένη συνήθεια των Μεγάλων Συνόδων αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες. Το μεγάλο σχίσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινουπόλεως, η πτώση του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, αργότερα τα αθεϊστικά καθεστώτα διαφόρων κρατών, ήταν μερικές από τις αιτίες που δεν καθιστούσαν δυνατή την σύγκληση μίας Μεγάλης Συνόδου με την συμμετοχή όλων των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Τον εικοστό αιώνα το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναλαμβάνει πρωτοβουλία ώστε να ξεπερασθούν οι αγκυλώσεις και τα προβλήματα του παρελθόντος και να καταστεί δυνατή η σύγκληση μιας Μεγάλης Συνόδου. Ο νυν Οικουμενικός Πατριάρχης κ.Βαρθολομαίος από την αρχή της Πατριαρχείας του εγκαινίασε τον θεσμό των Συνάξεων των Προκαθημένων. Τελικά, μετά από εξήντα χρόνια προετοιμασιών έδωσε ο Θεός την ευλογημένη ώρα για την πραγματοποίηση της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Κάποιοι, κληρικοί και λαϊκοί, αντέδρασαν έντονα. Προσπάθησαν να ματαιώσουν την σύγκληση της συνόδου. Άλλα θέλησαν και επεδίωξαν αυτοί, και άλλα θέλησε ο Κύριός μας.

Παρά τις ποικίλες δυσκολίες και αντιδράσεις, παρά την αποχώρηση τεσσάρων τοπικών Εκκλησιών οι οποίες αθέτησαν τις υπογραφές τους χωρίς σοβαρό λόγο και αιτία, οι εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ξεκίνησαν στο Κολυμπάρι της Κρήτης την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 20 Ιουνίου, 2016.

Η πρώτη συνεδρία εύφρανε τις ψυχές όλων των Ορθοδόξων. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην εναρκτήρια ομιλία του αναφέρθηκε στο ιστορικό της συγκλήσεως της Μεγάλης Συνόδου, στα προβλήματα και τις προσπάθειες που έγιναν ώστε αυτά να ξεπερασθούν, έδωσε απαντήσεις στο γιατί έπρεπε να πραγματοποιηθεί η Μεγάλη Σύνοδος.

Η ιεροπρεπής παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου, ο σοβαρός και μειλίχιος λόγος του, ο αριστοτεχνικός τρόπος που προεδρεύει και διευθύνει την εξέλιξη της συζητήσεως, τα εύστοχα σχόλια, η ευταξία, επισφραγίζουν την βεβαιότητα της παρουσίας του Παρακλήτου και παράλληλα προσφέρουν ανεπανάληπτα μαθήματα εκκλησιαστικότητας και συνοδικότητας.

Οι προσφωνήσεις των Προκαθημένων των Ορθοδόξων Εκκλησιών σημαντικές. Όλοι συμφωνούν και επιμένουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μία συνομοσπονδία Εκκλησιών. Όλοι καταδικάζουν το νοσηρό φαινόμενο του Εθνοφυλετισμού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει να πει σοβαρά πράγματα στον σύγχρονο κόσμο. Αλλά πριν μοιρασθεί με τον κόσμο την αγιοπνευματική της εμπειρία, οφείλει πρώτα να του δώσει το παράδειγμα της ενότητας, της αγάπης, και της καταλλαγής.

Ιδιαίτερη μνεία θα κάνουμε στον λόγο του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου. Έδωσε απάντηση στα ερωτήματα εκείνων που ρωτούν ποιά τάχα αίρεση θα αντιμετωπίσει η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος. Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας πολύ σωστά επισημαίνει ότι η μεγαλύτερη αίρεση σήμερα είναι ο εγωκεντρισμός. Σε ατομικό επίπεδο, σε συλλογικό, ακόμα δε και σε εκκλησιαστικό.

Αν σκεφθούμε σοβαρά τα όσα μας επισημαίνει ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας τότε θα καταλάβουμε και το τι μπορεί να προσφέρει μια Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Την πρόταση της καινής ζωής του Αναστάντος Χριστού. Τον χριστιανικό κοινοτικό τρόπο ζωής. Την θυσιαστική αγάπη. Την Συγχώρηση, όπου ο καθένας μαθαίνει την μετάνοια αλλά κυρίως το πως να ζει μαζί με τους άλλους σε κλίμα αδελφοσύνης.

Μερικοί συνεχίζουν να μεμψιμοιρούν και να υποστηρίζουν ότι η θεματολογία της Μεγάλης Συνόδου δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να είναι.

Προφάσεις εν αμαρτίαις. Μετά από δώδεκα αιώνες επιτέλους καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε εμείς οι Ορθόδοξοι μία Μεγάλη Σύνοδο. Είναι δυνατόν τα προβλήματα και τα θέματα που συσσωρεύτηκαν τόσους αιώνες να λυθούν τώρα; Όχι. Δεν ζούμε σε σφαίρες ουτοπίας. Αλλά γνωρίζουμε και γι᾽ αυτό χαιρόμαστε ότι η αρχή έγινε. Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Κυρίου!

Ας ενώσουμε όλοι την φωνή μας και τις καρδιές μας σε προσευχή. Αυτές τις ημέρες μέχρι και τις 26 Ιουνίου το Πανάγιο Πνεύμα να φωτίσει τους Προκαθημένους και τους Επισκόπους που λαμβάνουν μέρος στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Να τους προστατεύσει από κάθε επιβουλή του πονηρού. Να τους καταστήσει πάγχρυσα στόματα του Λόγου!

Τις ευλογημένες αυτές ημέρες η Εκκλησία φορά τα γιορτινά της και εορτάζει, πανηγυρίζει, χαίρεται και ευφραίνεται. Βρίσκεται εκεί, στο υπερώο της Ευχαριστίας και της Πεντηκοστής!

Το Πανάγιον Πνεύμα εις ενότητα πάντας εκάλεσεν! Γένοιτο!

Ο Χονγκ Κονγκ και Άπω Ανατολής Νεκτάριος