Monday 6 November 2017

Τῆς ποιήσεως ἡ πολύτιμη ἡ μέριμνα

ντιγράφω:


Χαρισματικό, ντως, τ ποίημα το γίου Αστραλίας Σ.Σ. Χαρκιανάκη, πο περιλαμβάνεται στν ποιητική του συλλογή, «Λιτανεία Χρωμάτων», (Δόμος, θήνα 1999, σελ. 15). Χαρισματικό, πειδ  χαρτογραφε μ νάργεια κα σοφία τς δυνατότητες το διαλόγου, ς ργαλείου πικοινωνίας κα συννενοήσεως μεταξ τν νθρώπων. Γιατ τ γνωρίζουμε, πς Θες μς προίκισε μ τ λόγο, στε ν κφράζουμε ατ πο σκεφτόμαστε, βιώνουμε κα βλέπουμε γύρω μας, μως γι ν καταφέρνουμε ν χουμε μεταξύ μας σχέσεις -τς ποιες σχέσεις δηλαδή- μες ο νθρωποι, παιτεται διά-λογος. ντιμος διάλογος, διαδικασία το ποίου χει ς θεμέλιο τν σεβασμ το προσώπου το λλου. Γι᾿ ατ πρέπει ν «σέβεται κανες ατ πο θ πε», κατ τν ποιητή. πειδ μ τν τρόπο ατ τιμ κα τν συνάνθρωπό του.

λλωστε, δν επώθηκε τυχαα τι συζήτηση εναι τ συμπόσιο τς διανοίας. Κα στ συμπόσια πμε ν εφρανθομε κι χι ν ποφέρουμε. πότε κα στ διάλογο, κόμη περισσότερο, εφραινόμαστε, πειδ μ τ συζήτηση ποκαλύπτουμε τν ψυχή μας  κα κοινωνομε μ τν λλο, τν συνομιλητή, τν συνάνθρωπο.

Γι᾿ ατ κα ποιητής, πιθυμώντας ν μς ποδείξει τ πόσο πολύτιμος εναι λόγος κα διάλογος, χρησιμοποιε τν ρχαία λέξη «ξυνός», κοινός, δηλαδή, πο σημαίνει τι θεμελιώνεται πάνω στν πι-κοινωνία. ρκε μονάχα ν μν εναι νόθος (π.χ. ν εναι ψευδής, -ληθής, κενός, μηδενικός). Τότε συντρίβεται, διαλύεται «φο νάμεσα σ μνα κα στν λλο χαίνει τ τίποτα» (Κ.Π. Μιχαηλίδης).

Γι᾿ ατ εγνωμονομε τος ποιητές, τος ληθινος ποιητές, μ βάθος ψυχς ποιητς, πο ξέρουν τί λένε κα γιατί.

π. Κ.Ν. Καλλιανός

No comments: